Jan Zandee

Jan Zandee, geboren in ’s-Gravenpolder, is als de Tweede Wereldoorlog aanvangt veldwachter in Melissant. Hij woont daar alleen in een huisje aan de Nieuweweg. Zijn vrouw Johanna Verhage en zijn in Melissant geboren zoon Adriaan, vertrekken in 1928 naar Rotterdam om vervolgens na een jaar in Terneuzen neer te strijken. Jan krijgt tijdens de oorlog vanwege onbekende redenen ontslag bij de politie en start noodgedwongen als colporteur van boeken. Tijdens zijn afwezigheid als boekverkoper is zijn huis gekraakt. Op zolder vindt de kraker een antiek en eigenlijk onbruikbaar vuurwapen dat ooit door Jan in beslag is genomen, welke hij aangeeft bij de Duitsers. Op 29 februari 1944 arresteert de Duitse bezetter hem op verdenking van verboden wapenbezit.

Na in diverse kampen in Nederland te hebben gezeten, wordt hij overgebracht naar het beruchte kamp Gross-Rosen, waar de zogenaamde ‘Nacht und Nebel’-gevangenen worden vastgehouden. De Duitsers zien hen als de meest gevaarlijke gevangenen, die zij ook dusdanig behandelen: barbaars. De gevangenen moeten hard en lang werken, vaak tot de dood erop volgt.

Op 15 november 1944 overlijdt Jan aan de gevolgen van flegmone, een acute ontsteking als gevolg van verwonding en/of lichamelijke verwaarlozing. Hij heeft geen bekend graf en is waarschijnlijk gecremeerd.