Formaat: 12,6 x 21,0 cm Omvang: 144 pagina's ISBN: 978-90-78641-58-2 Bindwijze: paperback

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het eiland Goeree-Overflakkee ‘bezet gebied’ tot aan de overgave van de Duitse bezetters op 5 mei 1945. Gedurende die vijf lange bezettingsjaren werd het leven op het van nature geïsoleerd gelegen en op zichzelf aangewezen eiland steeds moeilijker. Net als in de rest van Nederland werden veel dagelijkse gebruikte producten en levensmiddelen steeds schaarser en kwamen ‘op de bon’. Tot ze zelfs met de distributiebonnen niet meer verkrijgbaar waren. De winkels raakten leeg en de bewoners waren nog meer dan voorheen aangewezen op elkaars steun, op ruilhandel en op zichzelf. De op het eiland aanwezige Duitse troepen, onder meer gelegerd bij de bunkers aan de kust, eisten een groot deel van de eilandelijke landbouw- en veeteeltproductie op. Brandstof werd schaars en er werden centrale keukens ingericht. Tot overmaat van ramp werd vanaf februari 1944 bijna twee derde van het eiland door de Duitsers onder water gezet om zo geallieerde luchtlandingen te voorkomen. Daardoor moesten veel bewoners noodgedwongen huis en haard verlaten en velen waren genoodzaakt onderdak ‘aan de overkant’ te zoeken. In het ondergelopen gebied waren uiteraard geen aardappelen en uien meer te oogsten. Wanneer bij de razzia in december 1944 ook nog eens een groot deel van de mannelijke bevolking wordt afgevoerd naar fabrieken in Duitsland, is de misère compleet. Dit boek beschrijft aan de hand van literatuuronderzoek en getuigenverklaringen hoe de eilanders deze naargeestige periode hebben doorgebracht en de bezetting hebben kunnen overleven.

De eerste toegankelijke en praktische bunkergids voor de Atlantikwall in Nederland en België!

De Atlantikwall in Nederland en België bevat beschrijvingen met GPS-coördinaten van 80 Atlantikwall-locaties langs de Nederlandse en Belgische kust. Plus de geschiedenis van de Atlantikwall en veel praktische informatie over bunkers. 100 pagina’s en rijk geïllustreerd met unieke historische foto’s en fascinerende dronefoto’s. Uiteraard ontbreekt Goeree-Overflakkee ook niet aan deze uitgave met als toevoeging de 'Bunkerroute' op de Punt in Ouddorp.

Op 10 mei 1940 wordt Nederland zonder waarschuwing aangevallen door de Duitse strijdkrachten. Nederland heeft geprobeerd een strikte neutraliteit te handhaven maar nu moet het land alsnog verdedigd worden en dat helaas met te weinig en veelal ontoereikende wapens. Ook het Nederlandse Wapen der Militaire Luchtvaart kampt met een tekort aan moderne gevechtsvliegtuigen. Verouderde dubbeldekkers als de Fokker C.5 vormen de kern van de vier verkenningsgroepen van de Militaire Luchtvaart. Door een te laat ingezet moderniserings- en uitbreidingsprogramma zijn deze toestellen nog steeds in gebruik. De toestellen zijn te langzaam en bovendien te licht bewapend om te kunnen overleven in de luchtoorlog anno 1940. Desondanks worden talloze gevaarlijke opdrachten uitgevoerd. Op die beruchte 10e mei 1940 worden de bewoners van Goeree-Overflakkee al direct met de luchtoorlog geconfronteerd. Zelfs twee keer. Het lijkt voor veel inwoners die eerste oorlogsdag nog iets spannends te hebben. Bij het luchtgevecht op 10 mei 1940 lopen bewoners nog nieuwsgierig naar buiten om er maar niets van te missen. Het zal niet lang duren of dat gedrag slaat om in angst voor eigen leven en dat voor de jonge mannen die hun leven in de waagschaal stellen voor de vrijheid.

Dit is het verhaal van twee Nederlandse jonge mannen, sergeant-vlieger Klaas Zwarthoed en 2e luitenant-waarnemer Willem Meulkens. Zij voeren op 10 mei 1940 in hun verouderde Fokker C.V tweedekker een ongelijke strijd tegen een overmachtige Duitse luchtmacht. Na een geslaagde noodlanding kunnen ze het vege lijf net op tijd redden voordat hun toestel in brand wordt geschoten. Gefrustreerd maar strijdlustig proberen ze terug te keren naar hun legeronderdeel om de strijd te vervolgen maar de overgave volgt kort daarop. Dat is wellicht ook hun redding geweest want beide vliegers overleven de oorlog en kiezen beide na de oorlog opnieuw het wijde luchtruim.

In de Tweede Wereldoorlog lag het eiland Goeree-Overflakkee  op de route die de geallieerde bommenwerpers vaak kozen voor  hun missies naar Duitsland en de route terug naar de thuisbasis.  De Duitse luchtverdediging eiste echter een zware tol. Gevolg  hiervan was dat tientallen toestellen op of nabij het eiland zijn  neergestort. Hierbij waren vier Avro Lancaster toe-stellen van  het Britse Royal Air Force Bomber Command. In de-ze uitgave  van de stichting WO2GO worden de vier Lancaster crashes  beschreven. Alle negentwintig bemanningsleden zijn bij de crashes  omgekomen en betaalden daarmee de hoogste prijs in de strijd  tegen Nazi-Duitsland. Door intensief onderzoek is het de stichting  gelukt het verhaal achter de vier crashes en de bemanningen te  kunnen achterhalen. Waarbij de bemannings-leden hun gezicht  en geschiedenis weer hebben gekregen, daar waar ze zeventig jaar  lang alleen namen en serienummers op grafstenen waren. Dit is hún  verhaal. Laten we ze niet vergeten!

Op 18 september 1944 vliegt een ware luchtarmada over de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden richting het oosten, naar Arnhem. De hoop van de Nederlandse bevolking op een snelle bevrijding vervliegt enkele dagen later wanneer blijkt dat Market Garden op een drama uitloopt. Uit de stroom vliegtuigen moet op die 18e september een zweefvliegtuig zich losmaken omdat de sleepkabel breekt. Het maakt een noodlanding in een polder op Flakkee. Geen brug te ver, maar een eiland te vroeg. De bemanning van de Horsa glider met Chalk Number 1007 bestaat uit eerste piloot Staff Sergeant Arthur ‘Spinner’ Newton en zijn co-piloot Sergeant Douglas Smithson. Beide mannen hebben al de nodige ervaring opgedaan, waaronder de landing in Normandië. Aan boord van hun glider zijn drie manschappen van de Z-Troop, 1st Airlanding Anti-Tank Battery, Royal Artillery, met hun jeep en anti-tankgeschut. Enkele uren later zijn ze krijgsgevangenen van de Duitse troepen en zitten de rest van de oorlog achter prikkeldraad. Douglas Smithson tekent als 20-jarige knaap in het begin van de Tweede Wereldoorlog voor het Britse leger en wordt een Royal Engineer bij de 246e Field Company. Hij dient bij dit onderdeel gedurende de Battle of France. Na veel ontberingen wordt hij uiteindelijk als één van de laatste van de Britse troepen geëvacueerd van de stranden van Duinkerken. Medio 1943 besluit hij zich aan te melden bij het nieuw opgerichte Glider Pilot Regiment. Na zijn noodlanding op Flakkee moet Douglas drie Duitse kampen doorstaan en meelopen in de Lange Mars, waarbij krijgsgevangenen in januari 1945 onder ijskoude, erbarmelijke omstandigheden 200 kilometer moeten lopen naar een ander kamp.