VAARWEL HOLLAND
Het had gesneeuwd en al een paar dagen aardig gevroren, zodat de straten van het mooie stadje Kampen spiegelglad waren. Over het spiegelgladde plaveisel gingen wij door de stille straten, een sombere stoet, want we gingen ons dierbaar Nederland verlaten. Wat er in ons hart omgaat, wanneer we ons land verlaten of ons land weer inkomen, weet iedereen, die dat zelf meegemaakt heeft het beste. Wanneer iemand de moed had om te gaan zingen van: “Vaarwel, mijn dierbaar Nederland”, dan viel alles wel in. Doch met een brok in de keel. Daar gingen we dan, ver van huis en wanneer terug ? Hoevelen zouden nimmer wederkeren, nimmer Holland weer zien ? Vaarwel Holland.