ONZE BESTEMMING

Weer zaten we in een koude trein zonder ramen, doch de reis duurde gelukkig niet land; de afstand was slechts 30 KM.
Zo kwamen we dan op Oudejaarsavond in Wallhausen aan en werden ondergebracht in Hotel “Ratskeller”‘ een groot oud gebouw, opgetrokken uit grote blokken natuursteen, omringd door een dito muur. De bijgebouwen op de binnenplaats bestonden uit een slachthuis en stalling, want het was zowel slagerij als café.
In een hoek van de binnenplaats stond een ouderwetse pomp. Die voorzag ons van drink- en waswater, want waterleiding was in dat dorpje niet bekend. Het bronwater was te drinken, maar het smaakte naar grond.
We kregen boven een flinke zaal aangewezen, waar een grote 3-meter- hoge kachel brandde. Beneden stonden wat houten kribben en grote pakken houtwol. Vlug sjouwden we het zaakje naar boven en maakten ons bedje gereed. We kregen ieder 2 grijze dekens, vulden onze kribben met houtwol, rolden de jas op voor kussen en kropen gauw onder de wol. We waren op van vermoeidheid en blij dat we eindelijk weer eens konden slapen. Onze Hollandse lagerleider, de Heer Triemstra, las voor ons nog een oudejaars-preek, we zongen nog enkele psalmen, gedachten de onzen en gingen slapen.