Atlantikwall
De Atlantikwall was een 2.685 kilometer lange verdedigingslinie, die de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog langs de kust van Europa aanlegden ter voorkoming van een geallieerde invasie uit zee. De Atlantikwall liep vanaf Noorwegen door tot aan de grens met Spanje. De Atlantikwall was geen aaneengesloten muur van verdedigingswerken zoals de naam suggereert. De verdedigingswerken waren geconcentreerd op strategische punten, bijvoorbeeld de havens van IJmuiden en Rotterdam. Langs de tussenliggende kust werden op geruime afstand van elkaar bewakings- en verdedigingsposten gebouwd. Feitelijk was de Atlantikwall een aaneenschakeling van kustbatterijen, versperringen en ondersteuningsbunkers.
De drie Stützpunkte op Goeree bestonden uit geschutsbatterijen van de landmacht en hadden als doel een geallieerde invasiemacht al op zee uit te schakelen en de doorgang tussen Goeree en Voorne, het Haringvliet, af te sluiten. De Widerstandsnester werden hoofdzakelijk bemand door de landmacht en hadden voornamelijk de functie van infanteriesteunpunt; zij dienden de geallieerde landingsvoertuigen op het strand te vernietigen. Een aantal infanteriestellingen aan de oostzijde van Stellendam vormden de verdedigingslinie aan de landzijde, oftewel het eerder genoemde Landfront. Verder lagen er enkele Widerstandsnester verspreid over de kop van Goeree met de functie van hoofdkwartier. Een stelling met een ondersteunende functie was het hospitaalcomplex aan de Hofdijkseweg te Ouddorp. Bij de vuurtoren werd in een steunpunt van de marine een kustradar en luchtafweer geplaatst. Tenslotte waren er een aantal niet bemande schijnstellingen verspreid over het eiland, aangelegd met als doel het vijandelijke vuur te versplinteren.