Jacobus van Biert

Jacobus, roepnaam Koos, van Biert wordt op 23 november 1912 geboren te Stad aan ‘t Haringvliet als zoon van Matthijs Cornelis van Biert en Magdalena Faas. Al voor de oorlog, in 1937, overlijdt zijn vader op 75-jarige leeftijd en Koos verhuist in 1938 naar de familie van zijn moeder in Sassenheim.

Daar, in de Haarlemmermeer, werkt Koos als chauffeur op een kleine vrachtwagen waarmee hij bezorgdiensten rijdt. Hij leert een meisje kennen met wie hij zich verlooft, maar vanwege de oorlog en door het tekort aan huizen, wordt het huwelijk uitgesteld. Waarschijnlijk door zijn beroep, is hij betrokken geraakt in de zwarthandel, wat hem uiteindelijk het leven zal kosten. Tijdens het vervoeren van een geslachte koe per boot wordt hij aangehouden. Zijn maat springt overboord en weet te ontsnappen, Koos wordt echter gevangengenomen. In eerste instantie is kamp Amersfoort de plaats waar hij gevangen zit, maar in januari 1943 wordt hij getransporteerd naar het pas in gebruik genomen kamp Vught.

De omstandigheden in dit kamp zijn erbarmelijk. De watervoorziening deugt niet, waardoor er geen schoon water is, de keuken die het schamele voedsel dat er is moet bereiden werkt nog niet en tot overmaat van ramp zijn er geen medische voorzieningen. Het verblijf is een ramp en zeker in de koude winter neemt de honger nog meer toe, omdat het lichaam alles nodig heeft om warm te blijven. De gezondheid van Koos gaat hard achteruit en daarnaast wordt hij zwaar mishandeld om een stuk brood. Als gevolg daarvan overlijdt hij om in de nacht op 27 januari 1943 om 03.20 uur. Zijn verloofde krijgt het slechte nieuws pas te horen als een vrijgelaten gevangene haar bezoekt en haar het trieste lot van Koos mededeelt…

Bronnen:
archief Rode Kruis
dhr. P. Kieviet
website Nationaal Monument Kamp Vught

Tekst:
Dennis Notenboom