David Doornheim


David Doornheim werd geboren op 6 april 1890 te Melissant. Op 15 mei 1918 trad hij in het huwelijk met Cornelia de Vogel. Hun woning stond aan de Bouwdijk, nummer 347. Zijn beroep was landarbeider en als zodanig was hij tijdens de oorlogsjaren in dienst bij A.W. van Kempen.

Op het moment van zijn wegvoering was hij al weduwnaar. Van de zes kinderen die ze kregen, was er toen ook al een overleden. Toen de oorlog voor de bezetter een steeds duidelijker beeld als zijnde een verloren zaak te zien gaf, nam hun agressie omgekeerd evenredig toe. De razzia van december 1944 was net geweest, grote delen van het eiland stonden onder water en aan verschillende zaken ontstond gebrek. Zo was het iedere dag een grote zorg om aan voldoende brandstof te komen voor verwarming, maar ook om te koken. Op 26 februari 1945 liet de burgemeester van Melissant, L.J.Visscher, het volgende bericht de deur uit gaan ( letterlijk):

Reeds verschillende malen is bekend gemaakt, dat het ten strengste verboden is de door de duitsche weermacht geplaatste palen te verwijderen en dat degene op wiens land de palen staan, daarvoor verantwoordelijk is.
Daar steeds meer palen verdwijnen, wordt, in opdracht van de duitsche weermacht het volgende bekend gemaakt:

1. Zij die palen verwijderen of vervoeren worden, indien zij op heeterdaad worden betrapt, onmiddellijk en ter plaatse doodgeschoten.
2. Zij in wier land palen hebben gestaan, moeten zorgen dat er nieuwe palen worden geplaatst. Voor iedere weggehaalde paal moet een nieuwe worden gezet. Op maandag 5 maart a.s. moet dit geheel klaar zijn. Er zal door genoemde weermacht controle worden gehouden. Wanneer daarbij blijkt dat er nog palen ontbreken, zal ook dit als sabotage worden beschouwd en gestraft.
MELISSANT, 26 Februari 1945

De burgemeester,
L.J.Visscher

Of de arrestatie van David Doornheim (mede) aanleiding voor dit bericht was, is niet bekend. Wel is bekend dat David Doornheim op 13 januari 1945 werd gearresteerd omdat hij in het bezit was van wat hout, afkomstig van zogenaamde weermachtspalen. Deze hadden als voorraad in de schuur bij Van Kempen gelegen. Van de twee Duitse militairen die hem arresteerden, was de ene nog wel voor enige rede vatbaar, de andere kende echter geen pardon. Een verblijf van bijna twee maanden in de gevangenis van Scheveningen volgde. Was dat al een moeilijke weg, het zou nog zwaarder worden. Op 7 maart 1945 werd hij overgebracht naar het beruchte ‘Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort’. Hij werd geregistreerd onder nummer 15087. Alle persoonlijke bezittingen moesten worden ingeleverd. Daarvoor in de plaats kwam de kampkleding, die nauwelijks de naam kleding mocht dragen. Het horen van de namen van Kotälla, Oberle en anderen zouden overlevenden van dit kamp hun hele leven doen huiveren. Meerdere Flakkeeënaars hebben met deze heerschappen kennis gemaakt! Van Amersfoort volgde nog een overplaatsing en wel naar het concentratiekamp Neuengamme, niet ver van Hamburg. De omstandigheden in dit kamp, met zijn vele nevenkampen, zijn uit verschillende publicaties bekend. Zware arbeid, weinig en slecht eten, mishandelingen, ziektes enz. Eind april 1945 werd het concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg geëvacueerd en ongeveer 8000 gevangenen werden per schip naar de Neustädter bocht gebracht. Op 3 mei 1945 werden de drie schepen ’Cap Arcona’, ‘Deutschland’ en ‘Thielbeck’ vanaf 14.30 uur door Britse bommenwerpers aangevallen. Reeds na de eerste aanval zonk de ‘Thielbeck’ binnen enkele minuten met ongeveer………..van 3000 personen aan boord. De ‘Cap Arcona’ met ongeveer 4600 gevangenen, evenals de lege’ Deutschland’ raakten in brand. De ‘Cap Arcona’sloeg na enkele uren om, waarbij slechts 800 personen zich konden redden.

De laatste dagen op deze drijvende concentratiekampen waren onbeschrijfelijk slecht voor de gevangenen. Op elkaar gepropt en weinig of geen eten en drinken en erbarmelijke hygiënische toestanden. Toen het schip ging zinken, zaten de mensen als ratten in de val. Degene die kans zag om aan het dek te komen werd neergeschoten door de SS-bewakers. Waarschijnlijk hebben de geallieerden gedacht dat het om troepenverplaatsingen ging. Een fatale vergissing! Anderzijds zijn er bronnen die beweren dat de Zweedse regering de Britse heeft gewaarschuwd dat er gevangenen werden getransporteerd. Opmerkelijk detail is dat de Britse regering de archieven over het bombardement op deze drie schepen tot 2045 gesloten houdt…


Bronnen:
archief Rode Kruis
Blijvend Gedenken – D. Hoogzand
familie Doornheim
Nationaal comité 4 en 5 mei
Streekarchief Goeree-Overflakkee

Tekst:
Gerard Both

 

 

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.